แง แง แง
แง แง แง แง แง แง แง แง แง ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ
แง แง แง แง แง แง แง แง แง ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ
เด็กร้องไห้งอแง แง
เด็กร้องไห้งอแง แง
แง แง้ แง แง แง แง แง แง แหง่ แหง่ แหง่
เด็กร้องไห้งอแง แง
เด็กร้องไห้งอแง แง
แง แง้ แง แง แง แง แง แง แหง่ แหง่ แหง่
โอ้เจ้าเด็กน้อย
อย่า ร้องไห้งอแง
แง แง้ แง แง แง แง แง แง แหง่ เฮ้ออออ….
ขอบคุณท่าน
หญิงชรา
เจ้าจงนำเศษผ้าไปทำตุ๊กตา
และจงพามันไปไว้ในเกวียนคนอื่น
มันจะทำให้แอนโตเล็คหยุดร้องไห้
มันจะคลายความทุกข์โศกของเขา
พ่อแม่
ขอบคุณมากนะท่าน หญิงชราผู้ใจดี
ท่านช่างมีน้ำใจเหลือหลาย
หญิงชรา
ไม่เป็นไรหรอกเจ้ามันเป็นหน้าที่ของเรา
ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกมา
เด็กๆ ร้องไห้
แง แง แง เด็กเด็กร้องไห้
เจ้าตุ๊กตาเก้าตัวมาแอบอยู่ในเกวียน
เมื่อแม่กลับมา เด็กเด็กร้องไห้
โอ้ เราจะทำยังไงดี
ไปเถิดไปเราไปหาหญิงชรา
มาเถิดมาหญิงชรารู้ดี
พวกเราไปถามไถ่ในวันนี้
ให้รู้เสียทีว่าจะทำยังไง