เมื่อวันหนึ่งที่เราเริ่มตั้งคำถามว่าชีวิตของเรามีจุดมุ่งหมายใด การมีชีวิตที่วุ่นวาย เหนื่อยล้า อ่อนไหว ทุกสิ่งอย่างที่รุมเร้าและเข้ามาในชีวิตที่นับวันยิ่งเพิ่มทวีคูณไปเรื่อยๆ จนในที่สุด เราก็อาจเพียงต้องการที่จะหลุดออกจากจุดที่เราอยู่ตรงนั้น แม้เพียงชั่วขณะ

บ่อยครั้ง สิ่งที่เราทำได้ก็เพียงแค่หลับตา... ฝัน... นึกคิด... จินตนาการ... ถึงเรื่องราวที่เราต้องการให้เกิดขึ้น ต้องการหยุดเรียน ลาออกจากงาน หายออกไปจากโลกที่ยุ่งเหยิงนี้ อยากอยู่ในโลกที่เราไม่ต้องคิดอะไรเลย อยู่อย่างสุขสบายราวกับคนมีเงินที่มากล้น จนทั้งชาติก็ใช้ไม่หมด หรือเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบเทียม

แต่... เราทำได้แค่ "จินตนาการ" เพราะสิ่งที่เราคิดมาทั้งหมดนั้น

มันเป็นไปไม่ได้...

คอนเสิร์ตในครั้งนี้ เป็นการเสนออารมณ์ความรู้สึกที่เราอยากให้ผู้ชมได้จินตนาการไปด้วยกัน เริ่มจากการหลับตา นึกคิด ค่อยๆ จินตนาการถึงเรื่องราวและความรู้สึกของความวุ่นวาย สนุกสนาน เศร้า ดีใจ หรือมีความสุข ผ่านบทเพลง Orange Dawn และ The Great Train Race ของ Ian Clarke เพลง Fantaisie Brillante on themes from Bizet’s Carmen ของ Francois Borne เพลง Fantaisie Op. 79 ของ Gabriel Faure และเพลง Fantasie in A minor No. 2 ของ Georg Phillip Telemann

เมื่อพ้นช่วงเวลาแห่งการจินตนาการ ท้ายที่สุดเราก็ต้องหวนกลับมาคิดถึงเรื่องราวในปัจจุบันที่เราต้องพบเจอ แต่อย่างน้อย เราก็ได้พักผ่อนจากโลกของความเป็นจริง ที่เราต้องกลับมาอยู่กับมันตลอดไป