Sonata for Cello and Piano in A major No.3, Op.69 ประพันธ์ขึ้นในปี ค.ศ. 1808 ในช่วงกลางชีวิตของ Beethoven ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่ Beethoven ประพันธ์เพลง Piano trio Op.70 (Ghost), Choral Fantasy และ Symphony หมายเลข 5 และหมายเลข 6 ซึ่งในช่วงเวลานั้นเป็นช่วงที่ Beethoven เริ่มมีปัญหาทางด้านการได้ยิน
Sonata บทนี้ Beethoven ได้ประพันธ์เพลงนี้ให้กับ Baron Ignaz von Gleichenstein เพื่อนสนิทของ Beethoven ซึ่งเป็นนักเชลโล่มือสมัครเล่น และเป็นผู้ช่วยด้านธุรกิจของ Beethoven โดยในช่วงเวลาที่ Beethoven ได้ประพันธ์บทเพลงนี้นั้น ทั้งสองคนได้ตกหลุมรัก Anna Malfatti แต่ต่อมา Anna ได้แต่งงานกับ Gleichenstein ทำให้มิตรภาพของทั้งสองคนนั้นได้สิ้นสุดลง หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น Beethoven ได้นำความรู้สึกในช่วงเวลานั้นมาประพันธ์ sonata บทนี้ขึ้น โดยใช้ทำนองหลักที่สื่อถึงคำว่า “ Inter lacrymas et luctus ” ซึ่งหมายความว่า ท่ามกลางน้ำตาและความเศร้า
บทเพลงนี้ได้จัดแสดงขึ้นครั้งแรกในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1809 โดย Nikolaus Kraft และ Dorothea von Ertmann นักเชลโล่และนักเปียโน